Motivatie verkiesbaar stellen Regio Vertegenwoordiger Gelderland Zuid.

1979, Dit jaar precies veertig jaar
geleden, liep heel het SP-kader deur aan deur geld in te zamelen voor de
sleepbootstakers in Rotterdam. Dat was een wilde staking, omdat de vakbonden de
kant van het kapitaal kozen. Van het geld dat werd ingezameld konden
voedselpakketten uitgedeeld worden. Ook kreeg iedere staker uit de handen van
Daan Monjé 125 gulden per week als ondersteuning voor het gezin. Nou zie ik
sommigen denken: daar heb je Jos weer met zijn oude verhalen. Maar nee, deze
verhalen zouden net zo goed vandaag kunnen spelen; zie bijvoorbeeld hoe de FNV
de arbeiders in de steek heeft gelaten als het over pensioen gaat of lonen. Ik
kijk hierbij terug naar de eerste thuiszorgactie rond Sensire, waar de FNV
eerst akkoord ging met de punten van Sensire, maar door tussenkomst van Lilian
Marijnissen werd dit toch afgewezen en voerde de FNV samen met de medewerksters
actie tegen Sensire met ondersteuning van de SP.

Mijn vraag nu is, zou heel het kader
nog langs de deuren gaan voor financiële en voedingsondersteuning, of zou het
kader denken dat dit wel via het pluche geregeld kan worden.

Ik stel me verkiesbaar als Regio
Vertegenwoordiger om de volgende reden. Ik maak me vanwege het onderlinge
gekonkel grote zorgen over de toekomst van onze partij en zie drie fronten. Een
daarvan is de Groep volgens mij vooral bestaande uit Trotskisten, maar ook
gefrustreerd oud kader. Ikzelf, behorende tot het oude kader, merk vooral dat
dat gefrustreerde deel me veel pijn doet.

Maar ik voorzie een veel groter gevaar
en dat is de groeiende groep sociaaldemocraten; zij die van de SP een
parlementaristische partij willen maken. Een groep die vooral bij ons is
toegetreden dankzij de overwinning van 2006 bij de Kamerverkiezingen. Leden die
niet zien dat pluche maar een tool is.

Waarom Regio Vertegenwoordiger? Ik ben
van mening dat de SP een Socialistische Partij moet blijven, zeker in deze tijd
die steeds meer overeenkomsten krijgt met de tijd van 1979, de tijd van de
Slepersstaking. Marx zei eens ‘De geschiedenis van iedere tot dusverre bestaande
maatschappij is de geschiedenis van de klassenstrijd’. En hoewel sommige “socialisten” willen
beweren dat dit niet meer zo is en alles schuiven op identiteiten moet ik voor
hen helaas zeggen dat een mens geen identiteit is maar een individu en uniek in
zijn soort. De tegenstelling is toch echt die van de onderdrukker (het
kapitaal) en de onderdrukte, de arbeider slaaf, loonslaaf, ras, vluchteling
enz.

Ik ben van
mening dat een goede Regio Vertegenwoordiger zich moet richten op een breed gedragen
Regio en iemand moet zijn waarmee afdelingsvoorzitters kunnen praten over
bijvoorbeeld kandidaatstelling bij Statenverkiezingen; dus niet dat er
tegenstellingen ontstaan omdat er een machtsstrijd ontstaat.

Nu kan ik
twee dingen doen. Of met een gevoel van onvree gewoon alles laten zoals het
is.  Of ik ga de strijd aan voor een
Socialistische Partij en zeker geen partij met parlementarisme of
identiteitspolitiek vanuit de Trotskisten. Mensen die me kennen weten wat ik
kies.

Met andere
woorden, ik stel me verkiesbaar. En ik heb daarbij de steun van mijn afdeling.