SP en Marx

 

Momenteel is er een discussie gaande over de SP en Marx. Die discussie doet me pijn, zeker omdat men Marx wil wegzetten onder de noemer geweld en dictatuur.  Alles is minder waar Marx was een denker een filosoof, die de materiële tegenstellingen, welke zich in maatschappijen historisch ontwikkelen en zich daarbij sterk gericht heeft op de economie, op papier heeft gezet.

Die historisch dialectische denkwijze maakt het ook zo dat we nu een andere werkelijkheid hebben dan in 1972, om precies te zijn, op 22 oktober 1972, oprichtingsdatum SP. Ik ga niet verder met de Marxistische filosofie, maar wil ingaan op de discussie die momenteel gaande is. Ik lees in de media dat, sommige volgens hen prominente leden van de SP, zeggen dat wij nooit communistisch zijn geweest of Maoïstisch. Dit vind ik niet de juiste weergave van onze veranderde visie. We waren voor die 22e oktober de Kommunistische Partij Nederland Marxistisch Leninistisch en dat werd op die 22e oktober Socialistiese Partij (inderdaad zo geschreven).

Ik werd in november 1974 lid van deze partij, daar waar op de Tribune nog de hoofden van Mao, Marx, Lenin, Stalin en Engels stonden en het citaat van Mao “Durf te strijden, Durf te winnen”.

Veel kameraden, maar ook ik werden staatsgevaarlijk genoemd en hadden daarom een BVD-rapport. Dus verander niet de geschiedenis, maar zie deze start als wat we nu zijn en dat is niet wat enkele jongeren beweren, de SP is sociaaldemocratisch. Nee we hangen nog steeds de ideeën van het begin aan en werken ook zo en dat is wat ons uniek maakt. In het begin waren kaderleden vijf avonden per week bezig met analyse, door langs de deuren te gaan en ik was op de zaterdagmiddag en zondagavond te vinden in het centrum en op het station van Nijmegen. We werden niet voor niets de rode jehova’s genoemd. Nu is deze werkwijze er nog steeds, niet meer zoveel uren als toen, maar wel aanwezig onder de mensen en zeker niet boven de mensen zoals veel andere politieke partijen werken.

Op 1 september 1999 werd Heel de Mens tijdens het congres ons nieuw beginselprogramma, al eerder verdwenen de hoofden en citaat van de Tribune. Ook is erkend dat Mao naast zijn denkbeelden, ook een dictator was en veel doden op zijn naam heeft staan, hetzelfde geldt voor Stalin. De SP veranderde naar een Socialistische Partij waar Menselijke Waardigheid, Gelijkwaardigheid en Solidariteit de drijfveren werden.

Ik ben ook van mening dat, de SP positief met de ideeën welke heersen in de maatschappij is meegegroeid, naar wat het nu is een Socialistische Partij, waar de klassenstrijd nog steeds bovenaan staat en onrecht bestreden moet worden samen met inwoners, werknemers enz.

Ik ben het dus duidelijk niet eens met “kritische” leden die terug willen naar zoals we begonnen zijn